... przecież dziś Dzień Babć, a jutro Dziadków. No i właśnie stąd ta chwilka na wspomnienia, bo moi dziadkowie byli fantastycznymi ludźmi. To właśnie z nimi spędziłam w większości swoje dzieciństwo. Choć już jako osoba dorosła, nieraz żałuję, że nie mogłam chodzić do przedszkola jak inne dzieci z osiedla, to jednocześnie cieszę się, że tyle czasu mogłam spędzić u babci i dziadka.
Do dziś pamiętam i chyba nigdy nie zapomnę, tych wszystkich zabaw, wierszyków i piosenek, które śpiewałam z moim ukochanym dziadkiem. Z kolei, od niezwykle ciepłej i cierpliwej babci, nauczyłam się szycia i radości z tworzenia. Całymi dniami przesiadywałam przy jej maszynie albo przy stole, na którym kroiła materiał. Babcia zawsze powtarzała, że najbardziej cieszą prezenty, które się robi samemu, całym swoim sercem.
Ale przede wszystkim nauczyłam się od nich szacunku dla drugiego człowieka i otaczającego świata. Oni zawsze byli dla mnie prawdziwymi przyjaciółmi. Jestem im za to naprawdę wdzięczna...
W dużej mierze dzięki dziadkom, jestem tym, kim jestem. I bardzo się z tego cieszę. Czasem sobie myślę, że nie pasuję do jakiejś grupy ludzi, że się od nich za bardzo różnię. Ale czy to źle? Nie. Na szczęście nie wszyscy muszą być tacy sami. Na szczęście mam swoją gromadkę dobrych przyjaciół, dla których warto być sobą.
Na zakończenie, wszystkim małym i dużym dzieciakom życzę takich wspaniałych dziadków jak Ci moi.
Zaglądającym na Garść przyjemności ślę pozdrowienia
Trzymajcie się...
Ania
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz